Boston, 27-05-16

Na heerlijk geslapen te hebben zijn we om 8.30 uur opgestaan, gedoucht en op naar Boston. De vrouw van het huis was al weg dus die hebben we nog steeds niet gezien maar zal vanavond denk ik wel lukken. Op de hoek van de straat is een bushalte en Ron had gisteravond al gezien dat die ook naar het centrum van Boston gaat. Want met die parkeerprijzen hier gaan we op zeker niet met de auto. Voordat we de bus nemen gaan we eerst even ontbijten bij Dunkin Donuts en daarna nemen we de bus naar Boston.

In Boston aangekomen kopen we een metrokaart om zo met de metro naar Boston Common te gaan want daar is het begin van de Freedom Trail die we willen gaan lopen. Dit is een route door Boston die wordt aangegeven door een rode stenen lijn die over de stoepen en wegen door Boston loopt waardoor je langs alle highlights en historische punten van Boston komt.

Om 11.30 uur zijn we aan de Freedom Trail begonnen en om 15.30 uur waren we klaar. Wat een geweldige route om te lopen en om alles te zien. Het is zo'n gave, gezellige stad. Zo gemoedelijk, heel anders dan het drukke, hectische New York. Wat een verademing. We hebben zulke gave gebouwen, kerken, winkels en straatjes gezien en met als hoogtepunt het Cheers Café. Zo leuk om te zien en zo herkenbaar. Zelfs Norm, Carla en Kramer staan er voor de deur. Hier zijn we na de wandeling natuurlijk ff een drankje gaan doen. Was zo gezellig en de barman was zo aardig, onze Sam Malone ;)

Na ruim een uurtje in de Cheersbar te hebben gezeten, zo konden onze benen ook even uitrusten, zijn we nog even over het marktplein gelopen waar allerlei artiesten buiten hun kunsten vertonen zoals muziek maken en hiphop dansen. Ondertussen gelijk even gekeken waar we kunnen gaan eten en toen zagen we een leuk tentje waar we lekker buiten zijn gaan zitten. Het was nog steeds heerlijk weer dus daar moeten we dan ook van genieten. Toen we net zaten kregen we allebei een soort van plastic slabber voor en we zagen ook al verschillende mensen met papieren hoeden op zitten. Gelukkig kregen wij die niet maar dus wel de slabber. We hebben hier heerlijke spareribs gegeten en Ron kreeg op het eind nog een cadeau in een kartonnen doos. We denken dat dat eenzelfde glas is als het glas waarin hij zijn bier kreeg maar het zit nog ingepakt dus blijft een verrassing tot in Nederland.

Na het eten nog even in de Cheers shop een t-shirt met cap gekocht voor Ron en toen naar de metro en bus terug naar huis. Om 20.20 uur kwamen we bij het huis aan en we hoorden al stemmen. De gastvrouw zat op de veranda. Eindelijk zagen we elkaar en konden we kennismaken. Even verteld wat we hadden gedaan vandaag en hoe de wedstrijd gisteravond was en toen naar boven naar onze kamer. Verslag schrijven, drankje erbij en nagenieten van een hele gezellige dag in het mooie Boston.

Dit was onze laatste grote stad in Amerika, morgen gaan we onderweg naar Quebec, Canada. Dit is 650 km rijden en daar hebben we 2 dagen voor maar we willen morgen proberen zover mogelijk te komen want we hebben maar 1 dag in Quebec en dit schijnt ook een hele mooie stad te zijn. We willen er alles uithalen, dus als we morgen zover mogelijk komen hoeven we zondag nog maar een kort stukje en zijn we hopelijk al 's morgens in Quebec.

We gaan het zien!